Tu quidem reddes;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Cur post Tarentum ad Archytam? Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Duo Reges: constructio interrete. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quae contraria sunt his, malane? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Bork

Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.

Bork

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

1. Quin etiam ferae, inquit Pacuvius, quíbus abest, ad praécavendum intéllegendi astútia, iniecto terrore mortis horrescunt.
2. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
3. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Ut enim, inquit, gubernator aeque peccat, si palearum navem
evertit et si auri, item aeque peccat, qui parentem et qui
servum iniuria verberat.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici,
verba.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Minime vero, inquit ille, consentit. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

• Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
• Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
• Sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen, si haec vera sunt-nihil enim affirmo-, non satis acutus fuit.
• Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Ut aliquid scire se gaudeant? Reguli reiciendam; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.